بازگشت
تیر غم
عبدالو کیل کوچی عبدالو کیل کوچی

تاکی وطن ی دست خوش جنگ وبهانه       تا کی  ملتی  تیر غمی  راست  نشانه

نی  آتش  داخلی  بد ینسان ،  نه جهانی       تاسی ودوسال سوخته است خانه بخانه

توفان وتنش هرچه کم وبیش بهرجاست      اما چه صلا  ئیست   به  آسیای  میانه

آفاق    پراز  خیزش  و  بیداری  مردم       اعراب  به  پا  خاسته  علم دار زمانه

گسترده  شود  جنبش این موج  به عالم       از جنبش  سر تا  سریئ  شرق  میانه

بر نامه  صلح  است و رفاه  همه گانی       جنگ   همگا نیست  به  اهداف  یگانه

هرجنگ به خصلت پئ برنامه خاصیست     حقخواهی وحقخواری وبرخورددوگانه

در یک طرفی جنگ  دفاعی و ترقیست          دیگر طرفی غاصب و سر کو بگرانه

تر فند  بزرگیست  درین راه  پر آشوب       خاریست که از جنگ کشد پند وجوانه

از خون  بشر چشم  حریصانه نشد سیر       خونی که شود ریخته هر روز وشبانه

باشد که زمین گیر شود حیله و نیرنگ        فریاد  زند  بس که  تهی گشت خزانه

راه حل این معضله درد ست من وتست       درغیرازین ،خواب وخیالست و فسانه

ما وتوبسوزیم به این خاک که ازماست       بیگانه  پیئ  کار خود ش  هست روانه

پا ینده  بود  وحدت  و بیداریئ   مردم        این  موج  بزرگیست که بی حدوکرانه

خوش  آنکه  رسد  مشعر آسایش  عالم        با  مژده   پیروزی  و  با ساز و ترانه

 

 

 

 


April 21st, 2011


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
شعر،ادب و عرفان